کابل‌کشی فیبر نوری در ساختمان‌ها
کابل‌کشی فیبر نوری در ساختمان‌ها (در زمان ساخت و ساز)
روند اجرای کابل کشی فیبر نوری در زمان ساخت ساختمان‌ها ﺷﺎﻣﻞ دو فاز اصلی ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ: در فاز نخست اﺟﺮاء ﻣﺴﯿرﻫﺎ ﺑﺮ اﺳﺎس اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎی ﻣﻮﺟﻮد ﺑﺮرﺳﯽ و در فاز دوم ﻃﺮاﺣﯽ و اﺟﺮاء ﻓﯿﺒﺮ ﻧﻮری ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮد.
اﻧﻮاع ﻣﺴﯿﺮﻫﺎی ﻋﺒﻮر ﻓﯿﺒﺮ ﻧﻮری در داﺧﻞ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎ
ﻣﻨﻈﻮر از ﻣﺴﯿﺮﻫﺎی ﻋﺒﻮر ﻓﯿﺒﺮ ﻧﻮری اﯾﺠﺎد ﺑﺴﺘﺮی اﯾﻤﻦ در ﻣﻘﺎﺑﻞ بروز آﺳﯿﺐ ﺑﻪ ﻓﯿﺒﺮ ﻧﻮری بوده که بطور ﮐﻠﯽ ﺑﻪ ۳ ﻧﻮع ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻣﯽ ﺷﻮد:
– اﺟﺮا از ﮐﻒ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن
– اﺟﺮا از داﺧﻞ ﺳﻘﻒ و دﯾﻮار
– اﺟﺮا روﮐﺎر
اﺟﺮا از ﮐﻒ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن
در اﯾﻦ روش بایستی ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ ﯾﺎ ﮐﺎﻧال‌های ﻣﺴﯿﺮ ﻓﯿﺒﺮ نوری در زﯾﺮ ﻻﯾﻪای از ﺑﺘﻦ و اﺣﯿﺎﻧﺎً ﮐﻒ ﮐﺎذب تعبیه ﮔﺮدد که ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﻤﺎری ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ در ﻓﺎﺻﻠﻪ اﻧﺪﮐﯽ از ﮐﻒ ﺧﺎﻧﻪ (ﺑﺎ ﺑﺘﻦرﯾﺰی ﮐﻤﺘﺮی) ﯾﺎ ﺑﺎ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ (ﺑﺎ ﺑﺘﻦرﯾﺰی ﺑﯿﺸﺘﺮی) اﺟﺮا ﮔﺮدد؛ در اﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﻋﺒﻮر ﮐﺎﻧﺎل (لولهPVC ) در ﻣﺴﯿﺮی ﮐﻪ ﮐمترﯾﻦ ﻣﯿﺰان رﻓﺖ و آﻣﺪ را دارد ﻃﺮاﺣﯽ ﻣﯽﮔﺮدد ﺗﺎ از ﻓﺸﺎر زﯾﺎد ﻧﺎﺷﯽ از ﺗﺮدد ﺳﺎﮐﻨﯿﻦ ساختمان ﮐﺎﺳﺘﻪ ﺷﻮد.
ﻇﺮﻓﯿﺖ اﯾﻦ ﮐﺎﻧﺎل ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮕﻮﻧﻪای در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد ﮐﻪ در ﺑﺎﻻﺗﺮﯾﻦ ﻣﯿﺰان اﺳﺘﻔﺎده ﺣﺪاﮐﺜﺮ ۴۰% ﻇﺮﻓﯿﺖ آن ﺗﮑﻤﯿﻞﮔﺮدد.
ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ اﻣﮑﺎن ﻋﺒﻮر ﮐﺎﺑل‌هایی ﺑﺎ ﻗﻄﺮ ﺣﺪاﮐﺜﺮ mm ۲۵را دارا ﺑﺎﺷﺪ.
ﺣﺪاﻗﻞ ﻓﺎﺻﻠﻪ از روی ﻣﺴﯿﺮ ﮐﺎﺑﻞ ﺗﺎ ﮐﻒ ﮐﺎذبcm ۲ ﺑﺎﺷﺪ.
در ﻫﺮ ﺻﻮرت ﺑﺎ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻗﻄﺮ ﮐﻒ ﮐﺎذب ارﺗﻔﺎع ﮐﻒ ﺧﺎﻧﻪ ﺗﺎ روی ﻣﺴﯿﺮ نمی‌بایست از mm۹ ﮐﻤﺘﺮ شود (در ﻣﺴﯿﺮﻫﺎی اﺻﻠﯽ ﺑﺎﯾﺪ ۱۵ﺗﺎ ۲۰ ﺳﺎﻧﺘﯽ ﻣﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ)
نکته ۱: رﻋﺎﯾﺖ اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎی ﻣﻮﺟﻮد در ﺧﺼﻮص ﻧﻮع ﻣﺴﯿﺮ اﺟﺮاﯾﯽ (ﮐﺎﻧﺎل، ﺳﯿﻨﯽ ﮐﺎﺑﻞ و …) اﻟﺰاﻣﯽ اﺳﺖ.
ﻧﮑﺘه ۲: در ﻣحل هاﯾﯽ ﮐﻪ ﺳﯿﻨﯽ ﮐﺎﺑﻞ ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﻧﮕﻬﺪارﻧﺪه دارد اﺟﺮاء ﯾﮏ ﻣﺤﺎﻓﻆ ﻧﺮم و ﺻﺎف ﺑﺮ روی ﻓﯿﺒﺮ نوری اﻟﺰاﻣﯽ اﺳﺖ.
نکته ۳: در ﺻﻮرت اﺟﺮاء ﺳﺎﯾﺮ ﻣﺴﯿﺮﻫﺎ (ﺑﺮق، اﻃﻔﺎء ﺣﺮﯾﻖ و …) رﻋﺎﯾﺖ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﻨﺎﺳﺐ اﻟﺰاﻣﯽ اﺳﺖ.
اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﯿﮑﺮو داﮐﺖ
ﻫﺮ ﭼﻨﺪ اﯾﺠﺎد ﯾﮏ ﻣﺴﯿﺮ ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺑﺮای ﻓﯿﺒﺮ نوری ﮐﻤﯽ ﻏﯿﺮاﻗﺘﺼﺎدی اﺳت، اﻣﺎ در ﺻﻮرت اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﯿﮑﺮو داﮐﺖﻫﺎ در ﮐﻒ واﺣﺪﻫﺎ ﻣﯿﺰان اﻣﻨﯿﺖ و ﺳﻼﻣﺖ ﻓﯿﺒﺮﻫﺎ ﺗﻀﻤﯿﻦ ﻣﯽﺷﻮد.
جهت اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﯿﮑﺮوداﮐﺖ در داﺧﻞ واﺣﺪ نکات ذیل حائز اهمیت می‌باشند:
- ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﯿﻦ دو ﻧﻘﻄﻪ اﺗﺼﺎل ﺑﯿﺸﺘﺮ از ۲۵ﻣﺘﺮ ﻧﺒﺎﺷﺪ.
- در ﻣﺴﯿﺮ ﻣﯿﮑﺮوداﮐﺖ (۲۵متر) ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ از دو اﻧﺤﻨﺎء ۹۰درﺟﻪ ﯾﺎ ﯾﮏ اﻧﺤﻨﺎء ۱۸۰درجه وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ در ﺻﻮرت وﺟﻮد، ﻃﺮاﺣﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮕﻮﻧﻪای ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ (Closure (Pull Box اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮدد.
- ﺑﺮای ﻟﻮﻟﻪﻫﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﻗﻄﺮ ﮐﻤﺘﺮ از 5 cm ﺣﺪاﻗﻞ ﺷﻌﺎع ﺧﻤﺶ 6 ﺑﺮاﺑﺮ ﻗﻄﺮ داﺧﻠﯽ و ﺑﺮای ﻟﻮﻟﻪﻫﺎی ﺑﺎﻻی 5 cm ﺷﻌﺎع ﺧﻤﺶ 10 ﺑﺮاﺑﺮ ﻗﻄﺮ داﺧﻠﯽ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.
- ﺑﻪ ﻫﯿﭻوﺟﻪ ﭘﯿﭻﺧﻮردﮔﯽ در ﻣﺴﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮل ﻧﯿﺴﺖ.
- ﻣﯿﺰان ﻧﯿﺮوی ﮐﺸﺶ ﮐﺎﺑﻞ ارﺗﺒﺎط ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺑﺎ اﺟﺮا اﻟﻤﺎن‌های ﻣﯿﮑﺮوداﮐﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻃﻮل ﻟﻮﻟﻪ، ﺟﻨﺲ روﮐﺶ، ﺗﻌﺪاد ﺧﻢﻫﺎ و … دارد، ﻟﺬا ﻃﺮاﺣﯽ ﺷﺒﮑﻪ ﻣﯿﮑﺮوداﮐﺖ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪای ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻧﯿﺮوی ﮐﺸﺶ ﻣﻮرد ﻧﯿﺎز از ﻇﺮﻓﯿﺖ اﺳﻤﯽ ﻓﯿﺒﺮ نوری ﺑﯿﺸﺘﺮ ﮔﺮدد(ﻧﯿﺮوی ﮐﺸﺶ را ﻣﯽﺗﻮان ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روان‌سازﻫﺎ ﮐﺎﻫﺶ داد).
- در ﻃﺮاﺣﯽ، Closure (Pull Box) در ﻣﺴﯿﺮ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ دﯾﺪه ﺷﻮد (از ﻧﺼﺐ و ﻃﺮاﺣﯽ در ﻣﺤل‌های ﺑﺎ ﻗﻮس ﻣﻼﯾﻢ ﺧﻮدداری ﮔﺮدد)؛ Closure ﻫﺎ دارای اﺑﻌﺎد ﺗﺠﺎری از 27 اﯾﻨﭻ ﺗﺎ 103 اﯾﻨﭻ ﻣﯽﺑﺎﺷند.
- در زﻣﺎنی‌که ﻣﯿﮑﺮوداﮐت‌ها ﺑﻪ ﯾﮏ ﻧﻘﻄﻪ ﺗﺠﻤﯿﻊ ﻣﯽرﺳﻨﺪ ﺑﺎﯾﺪ 2.5 ﺗﺎ 7.5 ﺳﺎﻧﺘﯽﻣﺘﺮ ﺑﺎﻻﺗﺮ از ﺳﻄﺢ ﮐﻒ اﺗﺎق ﻗﺮار ﮔﯿﺮند و اﯾﻦ ﻋﻤﻞ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽﺷﻮد در ﻫﻨﮕﺎم ﺳﺎﺧﺖ و ﺳﺎز و ﺑﺘﻦرﯾﺰی، ﻣﺎﯾﻌﺎت ﺑﻪ داﺧﻞ داﮐﺖ ﻧﻔﻮذ ﻧﮑﺮده و ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﮔﺮﻓﺘﮕﯽ ﻟﻮﻟﻪ ﻧﮕﺮدد.
ﻧﮑﺘﻪ: اﺳﺘﻔﺎده از ﮐﺎﻧﺎل‌های ﻓﻠﺰی ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻧﻤﯽﮔﺮدد. - ﺗﻌﺪاد اﻧﺸﻌﺎب‌های ﻣﺴﯿﺮ ﺑﺮ اﺳﺎس ﺳﻔﺎرش ﺑﻪ ﺳﺎزﻧﺪه ﻣﯿﮑﺮوداﮐﺖ ﺑﺎﺷﺪ.
- ﺑﺘﻦرﯾﺰی روی ﻣﺴﯿﺮﻫﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ به صورت ﯾﮏ ﻣﺮﺣﻠﻪای ﯾﺎ دو ﻣﺮﺣﻠﻪای ﺑﺎﺷﺪ.
ﻣﺤﺎﺳﺒﺎت ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﻪ ﻇﺮﻓﯿﺖ داﮐﺖ
ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﯾﻨﮑﻪ به طور عمومی در ﻫﺮ ﻣﺴﯿﺮ ﺑﯿﺸﺘﺮ از ۳ ﻧﻘﻄﻪ اﺗﺼﺎل ﻧﻤﯽﺗﻮان داﺷﺖ، باﯾﺪ ﻇﺮﻓﯿﺖ ﻣﯿﮑﺮوداﮐﺖ ﺑﮕﻮﻧﻪای ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ در ﺑﺎﻻﺗﺮﯾﻦ ﻇﺮﻓﯿﺖ، ﺣﺪاﮐﺜﺮ %۴۰ ﻇﺮﻓﯿﺖ ﻧﻬﺎﯾﯽ آن ﭘﺮ ﮔﺮدد.
در زﻣﺎن ﻫﺪاﯾﺖ داﮐﺖ ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺮ ﺧﺎرج ﺑﻪ داﺷﺘﻦ ﯾﮏ داﮐﺖ اﻧﺸﻌﺎب (Branch) نیاز اﺳﺖ.
ﻧﮑﺘﻪ: در روش‌های ﻧﻮﯾﻦ از ﯾﮏ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﭘﯿﺶ ﺳﺎﺧﺘﻪ Under Cellular System اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽﮔﺮدد ﮐﻪ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻇﺮﻓﯿﺖ آن نیز ﻣﺎﻧﻨﺪ آﻧﭽﻪ پیشتر ﺗﻮﺿﯿﺢ داده شد ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد .
ﻣﻌﻤﻮﻻً در اﺟﺮا اﯾﻦ روش ﮐﻪ ﻣﯽﺑﺎﯾﺴﺖ اﻟﺰاﻣﺎت ﻣﻮﺟﻮد در ﻧﻈﺎم ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﺟﻨﺲ اﯾﻦ داﮐﺖﻫﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮان ﺑﯿﺸﺘﺮ از ۶۰ ﻣﯿﻠﯽﻣﺘﺮ روی آﻧﻬﺎ ﺑﺘﻦرﯾﺰی ﮐﺮد.
در زﻣﺎن اﺗﻤﺎم ﻣﺴﯿﺮ اﻓﻘﯽ ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺮ ﻋﻤﻮدی ﻣﯽرﺳﯿﻢ ﮐﻪ اﺗﺼﺎل آﻧﻬﺎ مطابق با اﺳﺘﺎﻧﺪارد ATIS0600318 ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.
